Mózg rośnie razem z sercem, czyli o korzystnym wpływie bliskości na rozwój dziecięcych mózgów
Jednym z najważniejszych okresów dla rozwoju mózgu dziecka jest pierwszy rok życia. To właśnie w tym czasie, powiększa on swoją objętość niemal trzykrotnie. Bardzo szybko rozrastają się komórki nerwowe. To właśnie w pierwszych trzech miesiącach życia mózg powoli zaczyna przyswajać informacje i klasyfikować je np. odróżnia muzykę od hałasu. Powyżej czwartego miesiąca życia wzrasta ciekawość dziecka i rozwija się jego aktywność fizyczna. Maluch zapamiętuje wszystko, co widzi lub słyszy Od ósmego miesiąca życia, dziecko zaczyna koordynować swoje ruchy z zamiarami. Sprawdza związki przyczynowe – na przykład rzucając jedzeniem, obserwuje, czy spadnie na podłogę. Dzieci których rodzice nie odpowiadają na ich potrzeby (kontaktu, bliskości). Mają ograniczone możliwości rozwoju swoich połączeń między neuronami i budują zaburzony obraz więzi (teoria przywiązania Johna Bowlby’ego). Zdaniem naukowców rodzicielstwo bliskości sprzyja rozwojowi mózgu, zapewniając mu odpowiedni rodzaj stymulacji i umożliwiając dziecku wytworzenie zdrowego stylu przywiązania w przyszłości. Takiego, który będzie opierał się na zaufaniu do siebie i świata.
*William Sears, Martha Sears “Księga Rodzicielstwa Bliskości”, Warszawa 2013.